به تازگی پژوهشی توسط دانشمندان استرالیایی انجام شده که بیانگر ارتباط کاهش نسبتا قابل توجه فشار خون با نوشیدن چای سیاه بوده است، به همین دلیل ما بر آن شدیم تا سایر فواید نوشیدن چای را گردآوری کنیم. 1- چای سبز خواص ضدسرطانی دارد. در پژوهشهای متفاوت نشان داده شده است که کاتچین، مادهای که در چای سبز یافت میشود و EGCG نام دارد، با رشد سرطان مرتبط است. این ماده میتواند در کاهش دادن سرطانهایی همچون مثانه، روده بزرگ، مری، لوزالمعده، مقعد و شکم مفید باشد.
2- مصرف چای سبز سبب پایین آمدن خطر بیماری انسداد شریانها میشود. در مطالعهای که ژاپنیها انجام دادهاند، محققان دریافتهاند که هرچه بیشتر چای سبز بنوشید، شانس شما در مبتلا شدن به بیماری گرفتگی رگها کمتر میشود.
3- چای سبز قادر است خطر لخته شدن خون و سکتهها را کاهش دهد. دکتر جانی بوون در کتاب «150 خوراکی سالم این سیاره» میگوید: «چای سبز مادهای به نام فیبرینوژن را که میتواند باعث لخته شدن خون و سکتهها شود، در بدن پایین میآورد.»
4- چای سیاه میتواند به کاهش استرسها و اضطرابها در زندگی روزمره کمک کند. سال 2010 دانشگاه UCL مطالعهای انجام داد مبنی بر اینکه کسانی که یک فنجان چای سبز مینوشند، در مقایسه با کسانی که سایر نوشیدنیهای آرامشبخش را مینوشند، زودتر میتوانند بر استرس خود غلبه کنند.
5- نوشیدن چای سبز در حد متعادل، خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان را کاهش میدهد.
6- انواع چایها و دمنوشهای بدون کافئین و چایهای گیاهی میتوانند بیماریهای متابولیکی یا بیماریهای مربوط به سوخت و ساز بدن را کاهش داده و درمان کنند.
7- دمنوشها و چای هانیبوش (نوعی گیاه دارویی که طعم و بوی عسل دارد) میتوانند احتمال سرطان پوست را از بین ببرند. در یک پژوهش در آزمایشگاه، مصرف دمنوشها و هانیبوش، مانع ایجاد سرطان پوست در موشها شده است و ما امیدواریم در آینده این مواد روی انسانها نیز همین تاثیرات را داشته باشند. در واقع به نظر میرسد که این خاصیت آنها در مورد انسانها هم صادق باشد.
8- چای سیاه و سبز و برخی دمنوشها خاصیت ضدپیری دارند. با مطالعه روی بلدرچین دریافتهاند که دمنوشهای گیاهی به توانایی تخمگذاری آنها در طولانی مدت کمک میکند. از آنجایی که پرندگان حیوانات پیشنهاد شده برای تحقیقات ضدپیری بودند، انتظار میرود که دمنوشها به همین میزان برای انسانها نیز مفید باشند.
9- چای سیاه در مقایسه با چای سبز دارای محافظت بیشتری بر ضد ترکیبات استرس است.
متاسفانه امروزه شاهد افزایش روزافزون مصرف قند و غذاهای شیرین هستیم. به تدریج که ذائقه مردم به غذاهای شیرین عادت می کند، کارخانجات مواد غذایی نیز روز به روز، محصولات شیرین تری به بازار روانه می کنند و این سیکل معیوب، پبوسته در حال چرخش است. عادت کردن به مصرف زیاد مواد شیرین که به طور معمول از همان کودکی رخ می دهد، عوارض جسمانی متعددی نظیر اضافه وزن، دیابت، بیماریهای قلبی و آرتریت را در سنین بالاتر به دنبال خواهد داشت. قند و ترکیبات حاوی قند، انرژی زیادی به بدن می رسانند، در حالیکه فاقد مواد مغذی لازم هستند.
در این مطلب سعی کرده ایم توصیه های کاربردی را جهت کاهش مصرف مواد قندی تا حد ممکن بیان کنیم. اگرچه این توصیه ها ساده به نظر می آیند ، ولی با عمل به آنها می توانید گام های موثری در جهت متعادل کردن دریافت مواد قندی بردارید:
- مصرف قندهای خالص را محدود کنیم:از آن جایی که در تهیه اغلب مواد غذایی، شکر به کار رفته است، بنابراین حذف کامل قند از رژیم امکان پذیر نیست. کافی است مصرف قندهای خالص (قند و شکر) را برای خود محدود کنیم؛ به عبارتی کاهش مصرف قند و مواد شیرین را به تدریج در رژیم روزانه خود اعمال کنیم.
- برچسب های مواد غذایی را با دقت کامل بخوانید:مقدار قندی که روی برچسب های مواد غذایی نوشته شده، معمولا مجموع قند طبیعی و شکر افزوده شده در مراحل تهیه محصول است. در این جدول شما به راحتی هر کلمه ای که به حرف " اوز" ختم می شود نظیر ساکاروز، فروکتوز، لاکتوز و ... را می توانید معادل قند محاسبه کنید. از محصولاتی هم که حاوی قند فراوانی هستند می توان به عسل، شربت، عصاره آب میوه ها اشاره کرد.
- در هنگام پخت و تهیه غذا یا شیرینیها شکر کمی استفاده کنید:بعضی اوقات در تهیه بسیاری از غذاها یا دسرها و کیک ها، می توان تا یک سوم میزان شکر توصیه شده را به کار برد، بدون این که در طعم و مزه محصول نهایی تغییر چندانی حاصل شود.
- مصرف غذاهای جایگزین را فراموش نکنید:شما می توانید به جای مصرف کیک های قهوه و کیک های خیلی شیرین، از کیک های تهیه شده از غلات سبوس دار یا نان و شیرینی هایی که قند بسیار کمتری دارند، استفاده کنید.
- مصرف میوه تازه را فراموش نکنید:بسیاری از میوه جات تازه، طعم شیرینی دارند که به تنهایی برای ذائقه شیرین ما مناسب هستند و نیز با استفاده از آنها در تهیه کیک و شیرینی، می توانیم طعم شیرینی طبیعی را حس کنیم.
- میان وعده های آماده را خیلی کم مصرف کنید:به عنوان مثال ژله یا آب میوه ای که از مغازه تهیه می کنید، حاوی شکر زیادی هستند؛ در صورتی که اگر آن ها را در خانه بدون استفاده از شکر یا مقدار کمی شکر تهیه کنید، هم خوش طعم هستند و هم ارزش غذایی بیشتری دارند.
- خرید مواد قندی را به حداقل برسانید:سعی کنید انواع شیرینی جات، کلوچه ها، شکلات، کیک و مواد قندی را فقط برای مناسبتهای خاص تهیه کنید و از انبار کردن مواد قندی ذکر شده در کابینت آشپزخانه جداً بپرهیزید.
- تهیه و مصرف خشکبار را فراموش نکنید:خشکبار حاوی مواد مغذی بسیار زیادی است، مخصوصاً مواد معدنی قابل ملاحظه ای دارد. در گذشته های نه چندان دور که محصولات متنوع کارخانه ای مانند امروز، وجود نداشت، خشکبار سهم قابل توجهی از تنقلات روزانه خانواده را تشکیل می داد. شما هم می توانید با کمی حوصله و دقت، برای افزایش سلامت خانواده از هر میوه ای در فصل تابستان برگه تهیه کرده (مثل برگه زردآلو، هلو، آلو خشک و...) و در بقیه سال به عنوان تنقلات شیرین و حاوی مواد مغذی از آنها استفاده کنید.
- به اظهار نظرهای افراد غیر متخصص توجه نکنید:بسیاری از افراد معتقدند که مصرف شیرینی بعد از ناهار باعث هضم آن می شود؛ در حالیکه مصرف شیرینی در اینگونه مواقع کار معده را سنگین کرده و از طرفی باعث جذب کامل مواد غذایی می شود و عارضه چاقی را به دنبال خواهد داشت.
- از تلقین به خود بپرهیزید:بسیاری از افراد اظهار می کنند تا زمانی که شیرینی و مواد قندی نخورند، حس و حال ندارند و قند خونشان پایین می آید؛ در حالی که بدن، خود قند خون را تنظیم می کند و با مصرف مواد قندی به مقدار متعادل و اندازه مورد نیاز، با مشکل جدی برخورد نمی کنید.
به یاد داشته باشیم که در بسیاری موارد حتی در متون علمی، از " شکر و نمک " به عنوان دو " سمّ سفید " نام برده شده است؛ پس دقت کنیم که این سمّ به ظاهر خوش طعم را بیهوده وارد بدن خود نکنیم.
بر اساس آمارها در حال حاضر سالانه 10میلیون تن پلاستیک در صنایع بسته بندی ایران استفاده می شوند که از این مقدار 570 هزار تن به تولید ظروف یکبار مصرف پلاستیکی اختصاص دارد که همچنان در حال رشد می باشد.
ظروف پلاستیکی از چه موادی ساخته شده اند:
1- پلی اتیلن ترفتالات (PET) که اغلب در بسته بندی نوشابه، آب معدنی و محصولات مشابه استفاده می گردد. برای نگهداری ترشیجات مخصوصا در مقابل نور خورشید و برای نگهداری و مصرف مایعات داغ به هیچ وجه توصیه نمی گردد.2- پلی پروپیلن (PP) که فیلم آن در بسته بندی انواع پفک، چیپس و محصولات مشابه کاربرد دارد. ایمنی نسبتا مناسبتری دارد.
3- پلی اتیلن با دانسیته بالا ( (HDPE و با دانسیته پایین ((LDPE، تاثیر گذاری کمتری بر روی موادغذایی دارد.
4- پلی استایرن (PS) در ساخت انواع ظروف یکبار مصرف فومی و غیر فومی مانند لیوان، بشقاب، ظروف دربدار یکبار مصرف و ...کاربرد دارند. این مواد از ترکیبات آروماتیک و سرطانزا محسوب می شوند که طبق هشدارهای کارشناسان در درازمدت تاثیرات مضری بر سلامتی انسان خواهند داشت.خطرات استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی چیست؟
یکی از راههای تاثیر گذاری پلی استایرن بر سلامتی انسان مهاجرت مونومرهای آن در شرایط اسیدی و قلیایی از ظروف بسته بندی به مواد غذایی می باشد، ولی با وجود هشدارهای مختلف کارشناسان، ظروف یکبار مصرف چنان جایگاهی پیدا کرده اند که استفاده از آنها گریز ناپذیر است. از سوی دیگر با گذشت حدود 30 سال از ورود ظروف یکبار مصرف به کشور حجم بسیار زیادی از این ظروف، از ماده ای بسیار خطرناک و سرطانزا به نام پلی استایرن ساخته می شود که وزارت بهداشت نگهداری ،حمل و نقل و بسته بندی غذا با دمای بالاتر از 65 درجه سانتیگراد و نیز غذاهای چرب را در این ظروف بسیار خطرناک اعلام کرده است.
مروزه در بیشتر کشورهای جهان استفاده از این ظروف منسوخ و از رده خارج شده است ولی با این وجود در کشور ما به دلیل سادگی فرآیند تولید و نیز ارزان بودن مواد اولیه پتروشیمی، تولید آن همچنان در حجم بسیار وسیعی در حال انجام است، موادی که تجزیه آنها در خاک بین 300-500 سال به طول می انجامد و در طی این مدت با نفوذ مواد شیمیایی آن به زمینهای کشاورزی و منابع آبی اثرات جبران ناپذیری را بر سلامت انسانها و محیط زیست وارد می نماید که ممکن است از طریق ژنوم انسانی به نسلهای بعد نیز انتقال یابد.
راه حل چیست؟اما راه حلی که برای حل این مشکلات وجود دارد و امروزه در بسیاری از کشورها طرفداران بیشماری پیدا کرده است استفاده از ظروف یکبار مصرف با منشاء گیاهی و از بازمانده های نشاسته ذرت، برنج، سیب زمینی و گندم میباشد. ظروف یکبار مصرف گیاهی در مدت 3-6 ماه در طبیعت تجزیه شده و به موادی سازگار با محیط زیست تبدیل می شوند، همچنین از بقایای آنها می توان در خوراک دام استفاده نمود. از سوی دیگر، در حالیکه ایران به عنوان یک کشور نفتی و صاحب سوختهای فسیلی به سرمایه گذاری عظیم برای تولید پلیمرها اقدام کرده است و شاید قدمت تولید این نوع پلاستیکها در مجتمع های پتروشیمی، از جمله بندر امام (ره)، اراک و تبریز به حدود 20 سال برسد، اما امروزه در مقایسه با کشورهای دیگر نظیر انگلیس، با مصرف سالانه 7/1 میلیون تن، چین 16 و هند 5/4 میلیون تن پلاستیک در ابتدای مسیر می باشد، بنابراین می توان با سیاستگذاری ها و راهبردهای منطقی برای حفظ محیط و سلامت افراد اقدامات لازم را انجام داد.
قانون مدیریت پسماندمطابق با آئین نامه مدیریت پسماند، واحدهای تولید ظروف یکبار مصرف پلاستیکی، ملزم هستند سعی در جمع آوری و بازیافت ظروف تولید شده داشته باشند. همچنین کارخانه ها نباید در تولید ظروف یکبار مصرف از مواد خطرناک استفاده نمایند و باید موادی به کار گیرند که بازیافتشان آسان باشد و پس از تولید نیز باید برای مدیریت زباله های آنها اقدام شود.
فرهنگ سازیبعضی از حامیان محیط زیست نیز برای حل معضل زیست محیطی ظروف یکبار مصرف پلاستیکی فعالیتهای فرهنگی و اجرائی را شروع کرده اند که اجرای طرح فرهنگی حذف و ساماندهی ظروف یکبار مصرف پلاستیکی از جمله این فعالیتها می باشد. در بعضی از کشورها مانند کشورهای اروپایی ایجاد قوانین و مقررات خاص مانند دریافت مالیاتهای سنگین تولید ظروف یکبار مصرف پلاستیکی در کنار فرهنگ سازی و آگاهی بخشیدن در مورد خطرات استفاده از آنها در رسانه ها، مدارس و ... از طریق متولیان امر بهداشت سبب کاهش تقاضا و در نتیجه کاهش تولید این ظروف شده است و در مقابل سرمایه گذاری و تحقیقات در امر تولید و استفاده از ظروف با منشاء گیاهی بسیار مورد استقبال قرار گرفته است.
خصوصیات ظروف پلیمری گیاهیدر مورد خصوصیات پلیمرهای گیاهی می توان گفت که استفاده از این پلیمرها هیچ محدودیتی نداشته و تمام انواع ظروفی که از پلاستیکهای معمول ساخته می شود با پلیمرهای گیاهی هم قابل تولید است، پلیمرهای گیاهی در مایکروفر قابل استفاده هستند و دمای 90 تا 100 درجه را براحتی تحمل می نمایند، در عین حال هیچ ماده سمی از آنها آزاد نمی شود. این در حالی است که در کشور ما میزان تولید ظروف گیاهی نسبت به ظروف پلاستیکی بسیار کم می باشد که پاسخگوی نیاز بازار نیست، لذا استفاده از ظروف شیشه ای با رعایت بهداشت فردی و ظروف کاغذی و یا استفاده از ظروف پلی پروپیلن با درصد سمیت کمتر و همچنین استفاده از ظروف پلی استایرن جهت مایعات با دمای کمتر از 65 درجه سانتیگراد راه حلهای مناسبی است که فعلا از سوی کارشناسان توصیه می گردد.
از ظروف دارای پروانه ساخت استفاده کنیماز آنجاییکه استفاده از ظروف پلاستیکی بازیافتی مانند سرنگ، بطریهای سرم و کیسه های خون، ظروف نگهداری مواد شیمیایی و .... در پروسه تولید ظروف یکبار مصرف پلاستیکی امکانپذیر است،لذا اطلاع رسانی در خصوص استفاده از ظروف یکبار مصرف مورد تائید وزارت بهداشت (دارای پروانه ساخت) و کنترل و نظارت بر واحدهای تولید و پخش ظروف یک بار مصرف از سوی این وزارتخانه راه حلهای منطقی در حال انجام است. از سوی دیگر با تغییر در خطوط تولید ظروف یکبار مصرف پلاستیکی و تغییر کاربری آنها به خطوط تولید ظروف یکبار مصرف گیاهی می توان گامی مهم در حل این مشکل برداشت.
10 دقیقه بعد: 10 قاشق چایخوری شکر وارد بدن
تان می شود. می دانید چرا با وجود خوردن این حجم شکر دچار استفراغ نمی شوید؟ چون
اسید فسفریک، طعم آن را کمی می گیرد و شیرینی اش را خنثی می کند.
20 دقیقه بعد : قند خون تان بالا می رود و منجر به ترشح ناگهانی و یک جای انسولین
می شود. کبدتان شروع می کند به تبدیل قند به چربی تا قند خون بیشتر از این بالا
نرود.
40 دقیقه بعد : حالا
دیگر جذب کافئین کامل شده؛ مردمک های تان گشاد می شود، فشار خون تان بالا می رود و
در پاسخ به این حالت، کبدتان قند را به داخل جریان خون رها می کند. گیرنده های
آدنوزین مغز حالا بلوک می شوند تا از احساس خواب آلودگی جلوگیری کنند.
45 دقیقه بعد : ترشح دوپامین افزایش پیدا می کند و مراکز خاصی در مغز، که حالت
سرخوشی ایجاد می کنند، تحریک می شوند. این همان مکانیسمی است که در مصرف هروئین
منجر به ایجاد سرخوشی می شود.
بعد از 60 دقیقه : اسید فسفریک موجود در نوشابه، داخل روده کوچک، به کلسیم، منیزیم
و روی می چسبد. متابولیسم بدن افزایش پیدا می کند. میزان بالای قند خون و شیرین
کننده های مصنوعی، دفع هر چه بیشتر کلسیم را از طریق ادرار باعث می شوند.
مدتی بعد : کافئین در نقش یک داروی مدر (ادرارآور) وارد عمل می شود. حالا دیگر
کلسیم و منیزیم و رویی که قرار بود جذب بدن شود، بیش از پیش از طریق ادرار دفع می
شود و به همراه آن مقادیر زیادی آب، سدیم و دیگر الکترولیت ها نیز از دست می رود.
مدتی بعدتر : کم کم آن غوغایی که در بدن تان ایجاد شده بود فروکش می کند و نوبت به
افت قند می رسد. در این مرحله یا خیلی حساس و تحریک پذیر می شوید یا خیلی کرخت و
بی حال. حالا دیگر تمام آن آبی را که از طریق نوشابه وارد بدن خود کرده بودید، دفع
کرده اید؛ آبی که می شد به جای اسید و کافئین و شکر، حاوی مواد مفیدی برای بدن تان
باشد. تا چند ساعت بعد اثر کافئین هم از بین می رود و شما هوس یک نوشابه دیگر می
کنید.
نوشابه خورترین ملت جهان
سرانه مصرف نوشابه های گازدار در ایران 42 لیتر است. با مقایسه این آمار با آمار
دیگر کشورهای جهان به این نتیجه وحشتناک می رسیم که ما در سرانه مصرف نوشابه های
گازدار مقام اول را در جهان پیدا کرده ایم. برای این که بیشتر وحشت کنید، بد نیست
بدانید که :
1) میانگین مصرف نوشابه های گازدار در دنیا برای هر فرد 10 لیتر است.
2) در بیست سال اخیر مصرف نوشابه های گازدار در کشور، نزدیک به 15 درصد رشد داشته
است.
3) در طی این بیست سال ، مصرف شیر و لبنیات، تنها حدود یک دهم درصد رشد کرده است.
4) سرانه مصرف لبنیات در ایران کمتر از یک سوم استاندارد جهانی است.
5) طبق آمار 90 درصد کودکان 24 ماهه تا 12 ساله کشورمان، روزانه حداقل یک بار پفک
و نوشابه مصرف کرده اند.
6) 25 درصد از کودکان ایرانی به نوعی با سوء تغذیه دست به گریبانند.
7) یک سوم از مرگ و میرهای کشور به علت بیماریهای قلبی عروقی است که یکی از عوامل
اصلی بروز آن، تغذیه غلط است.
irandeserts.com منبع: حمید دادرس
میوه ها را در هوای اتاق نگهداری نکنید تا ویتامین C آنها حفظ شود. میوه ها اگر در مدت زمان کمتری در معرض هوای اتاق و نور محیط قرار گیرند، ویتامین ها به ویژه ویتامین C و مواد مغزی شان بیشتر حفظ می شود. دکتر کلیشادی با یادآوری این نکته که وزن میوه پس از خشک کردن، کاهش می یابد، تاکید کرد: خشک کردن میوه باعث می شود غلظت قند و برخی مواد مغزی موجود در آن افزایش یابد ولی برخی مواد مغذی موجود در آن به ویژه ویتامین A و C کاهش پیدا می کند با این حال در این روش املاح موجود در میوه جات حفظ می شود.
استاد متخصص اطفال دانشگاه علوم پزشکی اصفهان خشکبار را میان وعده غذایی بسیار سالمی برای همه سنین به ویژه برای کودکان و نوجوانان دانست و خاطرنشان ساخت: اگر میوه را در منزل خشک کنید، برای کودک بسیار سالم تر خواهد بود و علاوه بر اینکه از کیفیت و بهداشت مواد مصرفی مطمئن هستید، می دانید که این میوه خشک شده مواد نگهدارنده و افزودنی های شیمیایی ندارد. البته خشکبار آماده که در شرایط صحیح، خشک شده و فاقد مواد شیمیایی مانند گوگرد که برای خشک کردن میوه جات استفاده می شود و فاقد مواد نگهدارنده باشند نیز مناسب هستند.
وی با اعلام این مطلب که خشکبار را می توان تا دو ماه در یخچال و به مدت شش تا دوازده ماه در فریزر نگهداری کرد، تصریح کرد: میوه جات خشک را در محیط خنک(حدود 15 درجه سانتیگراد)خشک و تاریک نگهداری کرده و آنها را در کیسه یا ظرف در بسته دور از هوا قرار دهید تا رطوبت، جذب نکند، در این شرایط می توان خشکبار را برای دو تا چهار هفته نگهداری کرد ولی در حرارت اتاق، این مدت به نصف می رسد. شرایط نامناسب نگهداری، مواد مفید میوه ها را کاهش می دهد
دکتر کلیشادی اظهار کرد: میوه جات از جمله مواد غذایی مفید و ضروری برای رژیم غذایی سالم هستند و امروزه تقریبا همه مردم تا حدی از فواید میوه جات آگاهی دارند اما سوالات و همچنین باورهای غلط زیادی نیز در این مورد وجود دارد.
وی با اشاره به این نکته که برخی میوه جات هر چند حاوی ویتامین ها و املاح مفید زیادی هستند ولی به دلیل احتمال ایجاد عوارض گوارشی یا حساسیت، نباید در برخی سنین مصرف شوند، افزود: در برخی موارد شرایط نامناسب نگهداری میوه جات باعث کاهش قابل توجه مواد مفید آنها می شود.
استاد متخصص اطفال دانشگاه علوم پزشکی اصفهان همچنین عنوان داشت: میوه از نظر علمی، به قسمتی از گیاه گفته می شود که حاوی دانه یا هسته است به همین دلیل برخی گیاه شناسان، گوجه فرنگی، بادمجان و خیار را جزو میوه جات طبقه بندی می کنند نه سبزیجات!
دکتر کلیشادی در ادامه با بیان اینکه هر قسمتی از میوه که بیشتر آفتاب خورده باشد، شیرین تر خواهد بود، اضافه کرد: میوه جاتی مانند موز، انجیر و خرما که در نواحی نزدیک به منطقه استوا رشد می کنند دارای درصد بالاتری شیرینی هستند زیرا در زمان رشد، بیشتر در معرض نور آفتاب قرار می گیرند.
یک متخصص گوارش با اشاره به افزایش بروز کبد چرب در کودکان گفت: متاسفانه مصرف فست فودها و غذاهای پرکالری از عوامل بروز این بیماری هستند. دکتر آخوندی با بیان اینکه پیشرفته شدن بیماری کبد چرب در مواردی خطرناک است، گفت: احتمال ابتلا به این بیماری در افرادی که دارای بیماری دیابت هستند و قند آنها کنترل نمیشود، وجود دارد. دکتر آخوندی اظهار کرد: بیماری کبد چرب به دو نوع کبد چرب ساده و کبد چرب همراه با التهاب تقسیم میشود که کبد چرب شامل سه درجه است و افرادی که مبتلا به کبد چرب درجه سه همراه با التهاب باشند، ممکن است بعد از مدتی دچار سیروز کبدی شوند که یک بیماری پیشرفته کبدی است. وی ادامه داد: در کشورهای غربی شایعترین مشکل کبدی، بیماری کبد چرب است. وی با بیان اینکه بیماری کبد چرب علامت خاصی ندارد مگر در مواردی که کبد بزرگ شود، گفت: این بیماری معمولا در افراد چاق بیشتر دیده میشود. دکتر آخوندی خاطرنشان کرد: در مواردی که کبد چرب همراه با افزایش آنزیمهای کبدی باشد به مشکلات پیشرفته کبدی منجر میشود و احتمال خطرناک بودن آن زیاد است و احتمال نیاز بیمار به پیوند وجود دارد. این متخصص گوارش در پایان توصیه کرد: غذاهای ناسالم یکی از عوامل بروز بیماری کبد چرب است بنابراین سعی کنید از مصرف غذاهای پرکالری، شیرینی جات و غذاهای چرب پرهیز کنید چرا که وقتی کالری زیاد وارد بدن شود بصورت چربی در کبد ذخیره میشود. . .
مصرف نوشابه، چه همراه غذا و چه به تنهایی
مضر است، زیرا گاز، مواد رنگی، افزودنیها و قند موجود در نوشابه بر
عملکرد دستگاه گوارش، تاثیری منفی دارند. تقریبا همه مواد و ترکیبات موجود
در نوشابه مضر هستند و هیچ ماده مفیدی در آن وجود ندارد. نوشابههای
بیرنگ هم اگرچه فاقد مواد رنگی هستند،ولی مصرف آن ها هم توصیه نمیشود.
مصرف نوشابه با هدف هضم کردن غذا و یا به عنوان نوشیدنی همراه غذا به هیچ
وجه توصیه نمیشود. دستگاه گوارش برای هضم غذا نیازی به نوشابه ندارد و
نباید با هدف تسریع هضم غذا، نوشابه مصرف کرد. برخی افراد هم نوشابه را به
عنوان یک نوشیدنی و برای خنک شدن بدن مصرف میکنند که به این افراد نیز
توصیه میشود نوشیدنیهای سالم را جایگزین آن کنند.مواد غذایی پس از مصرف،
در داخل معده از نظر دمایی تعدیل میشوند و به دمای مناسب برای هضم
میرسند، این درحالی است که مصرف نوشیدنیهای سرد به همراه غذا، تعدیل
حرارت مواد غذایی را مختل میکند که در نتیجه آن، هضم غذا با مشکل مواجه
میشود.
افرادی که با مشکل ترشح زیاد یا کم اسید معده مواجه هستند،
باید با مراجعه به پزشک و درمان دارویی این مشکل را حل کنند و مصرف نوشابه
نه تنها تاثیری در رفع این مشکل ندارد، بلکه میتواند عوارضی هم در پی
داشته باشد. پس از مصرف غذاهای چرب، اگر نوشابه و یا هر مایع دیگری مصرف
شود، موجب رقیق شدن اسیدهای گوارشی میشود و درنتیجه هضم غذا با مشکل
مواجه خواهد شد. افرادی که از زخم معده و سوزش سر دل رنج میبرند، باید از
مصرف نوشابههای گازدار جدا خودداری کنند.
هنگامی که شما در بطری یک
نوشابه گازدار را باز میکنید، بلافاصله حباب ها و گازهای موجود در آن به
بیرون جهیده و دیده میشوند. گاز این گونه محصولات به سبب وجود اسید
فسفریک و دیاکسیدکربن موجود در ترکیباتشان است که سبب اسیدی شدن این گونه
مواد خوراکی نیز میگردد. PH نوشابههای گازدار بین 5/2 تا 5/3 است که
موجب پدید آمدن محیطی اسیدی در معده میگردد. در دستگاه گوارشی بدن، فقط
معده قادر به مقاومت در برابر چنین محیط اسیدی میباشد. اما دیگر اعضای
سیستم گوارش مانند دهان، گلو و مری در پی مصرف نوشابههای گازدار، دچار
اختلال میگردند، زیرا مخاط دهان، گلو و مری در برابر اسید، بسیار حساس و
آسیبپذیر هستند.
اسید فسفریک موجود در این نوشابهها نیز در رقابت با
اسید ترشح شده توسط دیواره معده، عملکرد صحیح معده را تحت تاثیر قرار
میدهد. هنگامی که کار معده مختل میگردد، غذای مصرفی، هضم نشده باقی
میماند و سبب بروز سوء هاضمه و نفخ میشود.افرادی که از زخم معده و سوزش
سردل (ترش کردن غذا) رنج میبرند، باید از مصرف نوشابههای گازدار جدا
خودداری کنند.