آموخته ام ... با پول می شود خانه خرید ولی آشیانه نه، رختخواب خرید ولی
خواب نه، ساعت خرید ولی زمان نه، می توان مقام خرید ولی احترام نه، می توان
کتاب خرید ولی دانش نه، دارو خرید ولی سلامتی نه، خانه خرید ولی زندگی نه و
بالاخره ، می توان قلب خرید، ولی عشق را نه.
آموخته ام ... که تنها کسی که مرا در زندگی شاد می کند کسی است که به من می گوید: تو مرا شاد کردی
آموخته ام ... که مهربان بودن، بسیار مهم تر از درست بودن است
آموخته ام ... که هرگز نباید به هدیه ای از طرف کودکی، نه گفت
آموخته ام ... که همیشه برای کسی که به هیچ عنوان قادر به کمک کردنش نیستم دعا کنم
عادل فردوسی پور تکه های بامزه ای می اندازد. حالا فرقی نمی کند
گزارشگر یک مسابقه فوتبال باشد یا مجری 90. برای او فرقی نمی کند کدام بازی را گزارش
می کند. سر وقت تکه اش را می اندازد. مثلا در همین فینال جام ملت های اروپا درباره
کالچوپولی در ایتالیا و سقوط یوونتوس گفت: «در ایتالیا تیمی را که تبانی کرد فرستادند
دسته اول ولی ما در ایران، تیمی را که در لیگ فوتسال تبانی کرده بود، فرستادیم
آسیا!» یا با طعنه سراغ مهاجم های میلیاردی لیگ برتر رفت: «الان نگرانی فورودارهای
میلیاردی ایران این است که نکند مربیان ما از روی دل بوسکه تقلید کنند و تیمشان را
بدون مهاجم بفرستند داخل زمین!» جنس تکه پرانی های عادل برای شنونده های تلویزیونی جذاب است. او از هر موقعیتی برای تکه پرانی استفاده می کند؛ چه در فینال اروپا و چه در فینال جام جهانی. اولین تکه ماندگار فردوسی پور در جام جهانی 98 رقم خورد؛ وقتی مایکل اوون آن گل به یادماندنی را به آرژانتین زد و عادل گفت: «چه میکنه این اوون.» از گزارش های او در سال های اخیر تکه های زیادی به یادگار مانده که در این گزارش بخشی از آنها را مرور می کنیم...
شاید کسی فکرش را نکند که در گوشهای از مملکت ما عدهای از امکانات خیلی
اولیه هم محروم باشند! امکاناتی که به قدری در تهران و سایر شهرهای بزرگ
عادی شده، که اصلاً به چشم نمیآید و همیشه با خودمان میگوییم خب باید این
امکانات باشد.
در همین کشور خودمان، در غربیترین نقطه روستای
«گجک دردپ» استان سیستان و بلوچستان و روستاهای اطرافش را میگویم؛ مبتلا
شدن به یک بیماری ساده با مرگ فاصله چندانی ندارد، آنها حتی اسم بسیاری از
راههای درمان دردهایشان را هم نشنیدهاند. بچههایشان به جای اینکه
بهانه کفشهای چند ده هزار تومانی بگیرند به همان دمپاییهای پلاستیکی
چند صد تومانی قانع هستند.
بچههای این سرزمین برای خوردن آب، یا
لب جوی میروند یا از تانکر و منبعهایی فلزی، آب بر میدارند. آنجا خبری
از آب سردکن و حتی سیستم خنککننده برای تحمل گرمای طاقتفرسای جنوب شرقی
کشور نیست.
جزئیات شهریه دکتری واحد بین الملل دانشگاهها و آخرین شهریه موسسات
غیرانتفاعی برای این دوره اعلام شد که براساس آن واحد بین الملل دانشگاه
شهیدبهشتی گرانترین و پردیس شماره 2 دانشگاه سیستان و بلوچستان ارزانترین
شهریه را دریافت می کنند.
به گزارش مهر، دوره های بین الملل
دانشگاهها که برای پذیرش دانشجویان خارجی راه اندازی شده بود اکنون به
بهانه جلوگیری از خروج دانشجویان ایرانی و تحصیل در دانشگاههای خارج به
محلی برای درآمدزایی دانشگاههای مادر این واحدها تبدیل شده اند و امسال
پذیرای خیل زیادی از دانشجویان دکتری داخل هستند.
شهریه این دوره ها
گاه از دوره های شبانه و دوره های غیرانتفاعی و دانشگاه آزاد نیز بیشتر
است و در برخی موارد با این دوره ها نیز برابری می کند.
این دوره ها بیشتر مربوط به دانشگاههای دولتی هستند که واحدی را به منظور پذیرش دانشجوی شهریه ای در مکان دیگر راه اندازی کرده اند.
علاوه
بر این و دوره های شبانه که شهریه ای هستند، موسسات آموزش عالی
غیرانتفاعی نیز سهم زیادی در پذیرش دانشجویان دکتری دارند که در این موسسات
نیز برای تحصیل باید شهریه پرداخت کرد.
شهریه واحد بین المللی دانشگاه شهیدبهشتی در دبی
دانشجویان
دکتری واحد بین المللی دانشگاه شهید بهشتی در دبی برای طی دوره دکتری در
دو رشته دکترای حقوق و مدیریت با گرایش های مختلف باید حدود 100 میلیون
تومان شهریه پرداخت کنند.
واحد بین المللی دانشگاه صنعتی شریف در کیش
حداقل
طول دوره دکتری در واحد بین المللی دانشگاه صنعتی شریف کیش حدود 3سال و
حداکثر آن 5.4 سال (معادل 9 نیمسال) است و در رشته های ،مهندسی
کامپیوتر،مهندسی مکانیک، مهندسی دریا و مهندسی مواد در سال تحصیلی 92-91
دانشجو پذیرش می کند و با توجه به اینکه هر ترم حدود 6 تا 7 میلیون شهریه
اخذمی شود در مجموع دانشجویان دوره دکتری این واحد حدود 48 میلیون تومان
شهریه در مجموع باید پرداخت کنند.
گلودرد یک بیماری شایع در فصل سرما است که با نام « فارینژیت » نیز شناخته می شود. گلودرد می تواند در اثر ویروس، باکتری یا موادی مثل الکل، تنباکو یا آلاینده های موجود در هوا به وجود آید. گلودردی که با نظر پزشک، نیاز به مصرف آنتی بیوتیک یا سایر داروها ندارد، معمولا با یک سری درمان های خانگی بهبود می یابد. این مقاله به شما کمک می کند که گلودرد خود را در خانه درمان کنید. البته باید گفت که بهبود گلودرد با درمان های طبیعی و خانگی نیاز به گذشت زمان دارد و فورا خوب نمی شود. 1- از داروهای مسکن که نیاز به نسخه پزشک ندارند، استفاده نمایید؛ مثل استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن. این داروها درد و تب را کاهش می دهند. 2- آب نمک غرغره کنید. یک چهارم قاشق مرباخوری نمک را در یک لیوان آب حل کنید و چند بار در روز با آن غرغره کنید. آب نمک گلو را شستشو می دهد، درد گلو را کم می کند و خلط و ترشحات پشت گلو را از بین می برد. - آب و مایعات فراوانی بنوشید؛ مثل آب میوه ها، چای کمرنگ و ... ، ولی هر نوع غذا یا نوشیدنی که التهاب گلو را بدتر می کند، مصرف نکنید؛ مثل شیر و لبنیات. - در اتاق خواب تان، یک دستگاه بخور روشن کنید تا هوای اتاق مرطوب باشد. - عسل را در چای یا آب گرم حل کنید و بنوشید. - آب نبات سفت بمکید تا سطح داخلی دهان تان، پیوسته مرطوب باشد (هر چقدر شیرینی آب نبات کمتر باشد، بهتر است). همچنین می توانید با آب گرم، دهان تان را بشویید. - عسل و آب لیمو ترش را در آب گرم حل کنید و بنوشید. - آب نبات روی بمکید تا گلودردتان آرام شود. - برای تقویت سیستم ایمنی بدن تان، مولتی ویتامین بخورید. - از تماس با گرد و غبار ، دود سیگار و سایر مواد محرک شیمیایی خودداری کنید. * نکات 1- مصرف آنتی بیوتیک ها تاثیری در بهبود گلودردهای ناشی از ویروس ها ندارند. 2- بعد از این که گلودردتان خوب شد، مسواک خود را عوض کنید و مسواک تازه ای بخرید. 3- این مقاله صرفا جهت اطلاع رسانی می باشد، یعنی اگر علی رغم این کارها گلودردتان خوب نشد، حتما به پزشک مراجعه کنید.
گـــــــــــــــوگل جان! ای دانایِ توانــــــــــــا.... بذار حـــــــــداقل 2 تا حرف از نوشتمو تایپ کنم.....بعد حــــــــــــدس بزن. آبرو حیثیتم رفت جلو همه !!
زندگی شما میتواند به زیبایی رویاهایتان باشد. فقط
باید باور داشته باشید که میتوانید کارهای سادهای انجام دهید. در زیر لیستی از کارهایی که میتوانید برای داشتن زندگی شادتر انجام دهید، آورده شده است. هر روز
آنها را به کار بگیرید و از زندگی خود لذت ببرید...