اگر...

اگر دروغ رنگ داشت

هر روز شاید بی رنگی کمیاب ترین چیزها  بود

اگر عشق ارتفاع داشت

من زمین را زیر پای خود داشتم

و تو هیچگاه عزم صعود نمی کردی

آنگاه شاید پرچم کهربایی مرا در قله ها به تمسخر می گرفتی

اگر گناه وزن داشت

هیچ کس را توان آن نبود که گامی بردارد

اگر دیوار نبود

نزدیک تر بودیم. همه ی وسعت دنیا یک خانه می شد

و تمام محتوای سفره سهم همه بود

و هیچ کس در پشت هیچ ناکجایی پنهان نمی شد

اگر خواب حقیقت داشت

همیشه با تو در آن ساحل سبز لبریز از ناباوری بودم

اگر همه سکه داشتند

دلها سکه را بیش از خدا نمی پرستیدند

و یک نفر کنار خیابان خواب گندم نمی دید...

تا دیگری از سر جوانمردی بی ارزش ترین سکه اش را نثار او کند

اگر مرگ نبود, زندگی بی ارزش ترین کالا بود

زیبایی نبود

خوبی هم شاید...

اگر عشق نبود

به کدامین بهانه می خندیدیم و می گریستیم؟

کدام لحظه ی ناب را اندیشه می کردیم؟

چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟

آری بی گمان پیش تر از اینها مرده بودیم, اگر عشق نبود!

اگر کینه نبود, قلب ها تمام حجم خود را در اختیار عشق می گذاشتند

و من با دستانی که زخم خورده ی توست

گیسوان بلند تو را نوازش می کردم.

و تو سنگی را که من به شیشه ات زده بودم به یادگار نگه می داشتی

و ما پیمانه هایمان را شب های مهتابی به سلامتی دشمنانمان پر می کردیم...
                 

                                                                           دکتر علی شریعتی

روز دانشجو رو به همه دوسای خوبم تبریک میگم!

به مناسبت روز دانشجو

دانشجو: دلت را به چه چیز بسته‌ای؟ به مدرک، به قبول شدن در دکترا؟

آی دانشجو؛ کدام مسأله را حل می‌کنی؟ برای کدام امتحان درس می‌خوانی؟ به چه امید نفس می‌کشی؟ کیف و کلاسورت را از چه پر می‌کنی؛ از خیال، از کتاب، از لقب شاخ دکتر یا از آدامسی که هر روز مادرت در کیفت می‌گذارد؟ کدام اضطراب جانت را می‌خورد؛ دیر رسیدن به اتوبوس، دیر رسیدن سر کلاس، نمره گرفتن؟

انسانیت هنوز زنده است . . .

دانشجو

حکایت جوانی که به ورزشگاه رفت و دیگر برنگشت

فوتبال بدون‌شک پرطرفدارترین ورزش دنیاست و مردم با شور و حال عجیبی مسابقات آن را دنبال می‌کنند.

 در این میان بدیهی است بعد از هر بازی سهم گروهی از هواداران شادی بوده و گروهی دیگر نیز باید با غم ناکامی کنار بیایند. این اصلی جدانشدنی از فوتبال است اما گاهی اوقات اتفاقاتی رخ می‌دهد که سهم همه، فقط ناراحتی و حسرت می‌شود. اتفاقات تلخی که سه‌شنبه شب شاهد وقوع یکی از آنها در رشت بودیم و یکی از فوتبال‌دوستان به دلیل اینکه می‌خواست بازی داماش - استقلال را از نزدیک ببیند، بعد از بازی چشم‌هایش را برای همیشه بست. او بازی را دید اما حالا دیگر از تماشای دنیا محروم شده است. او چشم‌هایش را برای همیشه بست تا خانواده و دوستانش با چشمانی اشکبار او را تا منزلگاه ابدی مشایعت کنند. حالا فوتبال نه‌تنها برای آنها محبوب نیست بلکه به کابوسی تلخ و همیشگی برایشان بدل می‌شود.

«غلامرضا رفعتی‌ساجدی»؛ نام این هوادار فقید بدون شک تا مدت‌ها باعث ناراحتی و تأثر فوتبال‌دوستان می‌شود. طرفدار 21ساله‌ای که برای تماشای مسابقه و حمایت از استقلال به ورزشگاه عضدی رفت اما انتظار خانواده‌اش برای بازگشت او به منزل تا ابد بی‌نتیجه خواهد ماند.
مرگ غلامرضا اگرچه بسیار تلخ است اما به‌نظر می‌رسد پاره‌ای اهمال‌کاری‌ها در وقوع آن نقش داشته و به همین خاطر نباید از کنار آن با بی‌تفاوتی گذشت. امیدواریم دستگاه‌های ذی‌صلاح قانونی مسئله را جدی دنبال کرده و بدون اغماض با مقصران این حادثه تلخ برخورد کنند تا حداقل مرهمی بر زخم خانواده رفعتی‌ساجدی گذاشته شود.

فنون جودو (haraigoshi) + عکس

یکی از فنون بسیار کاربردی در جودو فن هارای گوشی می باشد.

برای اجری این فن باید به شکم و سینه حریف توسط زیر بغل و قسمت کناری بدن خود فشار وارد کنید و ران حریفتون را با باسن و ران خود در حالی که در حال چرخیدن هستید فشار وارد کنید در این زمان با کشاله ران و پای راست پای حریف را درو کرده و تعادل حریف را به هم بزنید.

این دو تا در حال اجرای فن هارای گوشی می باشند.

منبع: Canon of Judo by k.Mifune

دانشجو

عکس

دیسک های نوری خداحافظ

با کوچکتر شدن هر روزه کامپیوترها و تمایل کاربران به ابزارهای همراه، شاهد حذف درایو های نوری از گجت‌ها هستیم. اپل را شاید بتوان سردمدار این تحول تکنولوژیک دانست. این شرکت برای اولین بار با معرفی مک‌بوک ایر، درایو نوری را از داستان اولترابوک‌ها حذف کرد و سپس جنبش خود را با حذف این ابزار از مک‌بوک رتینا ادامه داد. اما بی‌شک پایان عمر دیسک‌های نوری هنگامی بر همگان مسجل شد که اپل آی‌مک خود را نیز بدون درایو نوری به بازار عرضه کرد.