آثار سیمین دانشور

سیمین دانشور عصر روز پنج شنبه، 18 اسفندماه درگذشت.  به گزارش ایسنا، دانشور پس از یک دوره بیماری در سن نودسالگی در منزلش از دنیا رفت. 

سیمین دانشور - داستان نویس و مترجم - متولد هشتم اردیبهشت ماه سال 1300 در شیراز بود. در سال 1328، دکتری خود را در رشته ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت. یک سال بعد با جلال آل احمد ازدواج کرد و در سال 1331 برای مطالعه در رشته «زیبایی شناسی» در دانشگاه استنفورد، به آمریکا سفر کرد و دو سال بعد به ایران بازگشت. 

از جمله تالیف ها و ترجمه های دانشور عبارت اند از: «آتش خاموش» ( 1327)، «سرباز شکلاتی» برنارد شاو (1328)، «باغ آلبالو» و «دشمنان» از آنتوان چخوف (1331)،  «بئاتریس» از شنیتسلر و «رمز موفق زیستن» از دیل کارنگی (1332)، «کمدی انسانی» ویلیام سارویان و «داغ ننگ» از ناتانیل هارتون (1334)، «شهری چون بهشت» (1340)، «سووشون» (1348)، «بنال وطن» از آلن پیتون (1351)، «به کی سلام کنم؟» (1359)، «غروب جلال» (1360)، «ماه عسل آفتابی» (داستان های ملل مختلف) (1362)، «جزیره سرگردانی» (1372)، «شناخت و تحسین هنر» (مجموعه مقالات) (1375)، «از پرنده های مهاجر بپرس» (1376) و «ساربان سرگردان» (1380).  او نخستین زن ایرانی است که به شکل حرفه  یی در زبان فارسی داستان نوشت.

مهم ترین اثر او، رمان «سووشون» است که نثری ساده دارد و به زبان های متعددی ترجمه شده است. این کتاب از جمله پرفروش ترین آثار ادبیات داستانی در ایران محسوب می شود.