
1- اخلاص در دعا
2- اینکه دعا را با حمد و ثنای خدا سپس صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و سلم شروع کند و با همان، دعا را ختم نماید.
3- دو دله نبودن در دعا (مثل: خدایا اگر خواستی مرا بیامرز) و همچنین مطمئن بودن در قبول دعا.
4- التماس کردن هنگام دعا و عدم شتاب (یعنی اینکه بگوید دعا کردم و استجاب نشد) در آن.
5- حضور دل در وقت دعا.
6- دعا کردن در سختی و آسانی..
7- تنها خدا را بخواند.
8- نسبت به خود، خانواده، دارایی و فرزند خویش را دعای بد نکند.9- با صدای آرام، بین بلند و آهسته دعا کردن.10- اعتراف به گناه خود، و نسبت به آن طلب آمرزش کردن، و نیز اعتراف به نعمت خدا و شکر آنر را بجای آوردن.11- جهت انشای دعای قافیه دار و هماهنگ، خود را به زحمت نیندازد.12- در حال فروتنی و بیمناکی و امید و ترس دعا کردن.13- باز پس دادن آنچه با ظلم و ستم بدست آورده است، همراه با توبه.14- سه بار دعا را تکرار کردن.15- رو به قبله دعا کردن.16- بلند کردن دستها هنگام دعا.17- وضو ساختن قبل از دعا اگر میسر باشد.18- هنکام دعا، با بلند گرداندن صدا و یا خواست چیز های ناروا و غیر ممکن از حد اعتدال تجاوز نکند.19- قبل از دعا برای دیگری، اول برای خود دعا کند.( به ثبوت رسیده است که پیامبر صلی الله علیه و سلم برای خود شروع به دعا کرده اند و همچنین ثابت است که شروع دعایش برای خود نبوده است مثل دعای آنحضرت برای انس، و ابن عباس و ام اسماعیل و دیگران جهت اطلاع از شرح و بسط در این موضوع به شرح صحیح مسلم از امام نووی 144/15)20- اینکه با نامهای نیک خدواند و صفات بلند مرتبه اش و یا به اعمال صالحی که خود دعا کننده آن را انجام داده است، ویا به دعای شخصی صالح، زنده و حاضر متوسل شود.21- اینکه خوراک و لباس دعا کننده حلال باشد.22- دعا به گناه، و گسستن پیوند خویشاوندی نکند.23- امر به معروف و نهی از منکر کردن.24- دوری کردن از همه گناهان.منبع: سایت تذکره