جام جم آنلاین: ایها الناس، مواظب برخی خالی بندیهای انتخاباتی باشید. سابق بوده است و الان هم ممکن است باشد.
به هرحال، بشر گاهی از خالی بستن لذت میبرد؛ فلذا میبندد. این روز و شبها ـ حالا نصف شبهاش با خداست ـ ممکن است بعضی از کاندیداهای بیرون مجلس برای راه یافتن به داخل مجلس، حرفهایی بزنند و چیزهایی بگویند که فراتر از قدرت کاری و اختیاری آنان است. و این یعنی خالیبندی! تذکر آییننامهای: خالی بند عزیز! لطفا آهسته و با احتیاط ببند که فردایی هم در کار است. پاسخ یک خالیبند: چو فردا شود، فکر فردا کنیم! این مطلبی را که در صدر این مقال عرض کردیم، جمعه گذشته خطیب نماز جمعه نیز بصراحت اعلام کرد و با اشاره به پدیده خالیبندی و عوامفریبی برخی از کاندیداها در ایام تبلیغات انتخاباتی، به عنوان مثال اظهار کرد: «بعضی کاندیداها خودشان را پروفسور و فیلسوف بینظیر قرن برای هواداران معرفی میکنند و میگویند که به من رأی بدهید تا منجی شما شوم!...» یک خالیبندی اساسی: کسی میآید که مثل هیچکس نیست.... اشکالات وارده: مثل روز روشن است که استفاده ابزاری از این عبارت لطیف شاعرانه، غیر از مشکلات، با اشکالات زیر مواجه است: 1ـ اساسا خدا هیچکس را همانند کسی دیگر نیافریده است. فلذا این ادعا یک چیز جدیدی نیست و هیچکس مثل هیچکس نیست. حتی شما! همچنان که در مورد اثر انگشت افراد نیز این قضیه صادق است. شاعر در تایید عرایض ماست که فرموده: «نه تو من شوی، نه من تو؛ به همین همیشه شادم/ که به کارگاه هستی، تو همین و من همانم». 2ـ در حرف زدن بله، واقعا هیچکس مانند هیچکس نیست. حرف زدن که مالیات ندارد. حرف از روی حرف میآید و برف از روی برف. به قول حافظ در گلستان سعدی: «گر به سخن کار میسر شدی/ کار «نظامی» به فلک بر شدی». در عمل است که افراد باهم متفاوت میشوند. از اینرو اشخاص باید با کارنامهشان ثابت کنند که دارد کسی میآید که مثل هیچکسی نیست. البته اگر کارنامهشان به رؤیت والدین گرامیشان هم رسیده باشد که چه بهتر. ـ باش تا اموراتت بگذره!... (این مطلب را یکی از مردم عادی کوچه و بازار که میگفت آگاهی و شعور بالای ملت نمیگذارد تا تیر این خالیبندیها به هدف اجابت اصابت نماید، بر زبان آورد و بدون معطلی رفت تا به کارش برسد.)